கையிலெடுத்து
மிக அருகில் கொண்டு வந்து
உற்றுப் பார்த்தேன்.
மெல்லிய வெடிப்பு மயிர்போல் குறுக்கே
நெளிந்து ஓடியது.
எங்காவது தட்டுப்பட்டால்
இரண்டாகப் பிளக்கக் கூடும்.
ரபர் பாண்ட்டெடுத்து
இறுக்கி சுற்றிப் போட்டு
மேசையில் வைத்தேன்.
இளம் சிவப்பு ரப்பர் பாண்ட் துருத்திக் கொண்டு நின்றது.
கழற்றிப் போட்டேன்.
இரண்டாகப் பிரிவதற்கு முன்னால்
ஒட்டுவதற்கு என்னால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்தாயிற்று.
எல்லாமுறைகளும் அடையாளத்தோடு
துருத்திக் கொண்டு நின்றன.
எறிவதற்கும் மனமில்லை.
ஒட்டுவதில் அதிகம் துருத்தாத
ஏதோ ஒருமுறையை மனமின்றித்
தெரிவுசெய்து திருப்திப் பட்டுக் கொண்டேன் என் வாழ்க்கையை போல்
